در زمان ریاست جمهوری آقای سید محمد خاتمی، من ( صادق خرازی) و آقای خاتمی به اجلاس داووس رفتیم. میدانید که اجلاس داووس مهمترین اجلاس اقتصادی جهان است که شخصیت های برتر اقتصادی سیاسی دنیا در آن شرکت میکنند.
در حاشیه این اجلاس به مراسم شام دعوت شدیم. در میزی که من نشسته بودم شخصیت های برجسته سیاسی، اقتصادی و علمی از جمله نخست وزیر اسپانیا و بیل گیتس رییس شرکت بزرگ مایکروسافت حضور داشتند. من و بیل گیتس در کنار هم نشسته بودیم. در اثنای این مراسم و در حین گفتگوها، بیل گیتس از من پرسید که اهل کدام کشور هستی ؟
جواب دادم ایران ؛ شهرم را پرسید و من جواب دادم.
بیل گیتس گفت: من از شهرهای ایران هیچ کدام را نمیشناسم به جز یک شهر!
پرسیدم کجا ؟ گفت: شوشتر!
بیل گیتس گفت: من شوشتر را خوب می‌شناسم!
من بسیار تعجب کرده بودم. پرسیدم آخر چطور !؟چرا شوشتر ؟؟
و او جواب داد: ( خوشا شوشتر ووصف بی مثالش )… مهندسان ايرانى در شركت ماكروسافت جمله فوق را نهادينه كرده اند و من شگفت زده ام، این شهر کوچک چگونه جایی است؟؟
من بیشتر کنجکاو شدم و دوباره پرسیدم چطور؟!؟
بیل گیتس گفت: من شگفت زده ام! ما الان در مایکروسافت ، هجده ریاضی دان و مهندس نرم افزار برتر جهانی داریم که در این شرکت فعالیت میکنند و همه شوشتری هستند! این شهر چگونه جایی است که این همه نخبه علمی پرورش میدهد!!
من از این سخنان جالب بیل گیتس بسیار شگفت زده شدم!
آری سرزمین شوشتر شهر تاريخ ساز، عالم خیز و نخبه پرور است. آن روز دیدم که بیل گیتس، ایران و حتی خاورمیانه را از دریچه و دروازه شوشتر مي‌شناسد!
پیشنهاد میکنم شما برای این سرزمین پرافتخار یک مرکز شوشتر شناسی درست کنید و دانشنامه شوشتر را به تمدن ایرانی هدیه دهید..
درود بر همه
